(D) Er loopt een waterscheiding door onderwijsland. Die
waterscheiding verdeelt de AVO/universitaire kolom en de beroepskolom. Het zijn
de werelden van de dubbeltjes en de kwartjes en zoals we allemaal weten kun je
van een dubbeltje geen kwartje maken.
Ouders van 11 cent en meer proberen altijd van hun
dubbeltjes kwartjes te maken en alleen als dat écht niet lukt moet je ……………….. naar
het VMBO.
Aleid Truijens, schrijfster, literatuurrecensente en biografe, schrijft 15 maart 2014 in de Volkskrant een typisch ‘rechts van de waterscheiding’
artikeltje over MBO’ers op de PABO: er moet erg veel geld in gestopt worden om
ze te leren spellen en dan wordt het nog niks. Tijd voor literatuuronderwijs blijft er dan niet meer
over op de PABO. ‘We moeten ze weren; treurig maar helaas’ is
haar conclusie.
Tja, mevrouw
Truijens, wist U dat 2 jaar na afronding van de PABO er geen niveauverschil meer
is tussen leerkrachten met HAVO/VWO en met
MBO vooropleiding? Vast niet, want u bent een alfa en die lezen literatuur en geen onderzoeksrapporten van
gedegen clubs als het ECBO.
Als er geen
niveauverschil meer is na twee jaar en er
zo veel MBO’ers uitvallen in het HBO, waar zit dan de systeemfout?
Wordt het niet tijd dat de PABO’s zich verdiepen in
leertheorieën anders dan die van de
rechterkant van de waterscheiding? N iet alleen cognitivistische leertheorieën
aanhangen en dan selecteren maar je verdiepen in de doelgroep die je voor je
bekostiging wel binnen wilt halen maar vervolgens het verkeerde onderwijsmenu
aanbiedt? Het zou het rendement wel eens kunnen verhogen.
En als je dat dan doet zou je misschien meteen wat tijd over
houden. Niet voor literatuuronderwijs maar voor systeememanciperende curricula:
techniek op de PABO waardoor er meer jongens op de PABO komen. Er kan dan op de
PABO en daardoor in het basisonderwijs fatsoenlijk aandacht aan de linkerkant
van de waterscheiding worden besteed waardoor ouders mogelijk ook positief gaan
kiezen voor beroepsonderwijs voor hun kinderen.
Bijkomend voordeel is dat de feminisering van het onderwijs
weer een beetje wordt rechtgetrokken. Kom op. Als umevr. Truijens er flink tegen aan gaat met
ongenuanceerde stellingen; dan moet dit soort oneliner ook kunnen, toch?
Kort lesje
ontwikkelingspsychologie: het fenomeen
leerleeftijd mag bekend verondersteld
worden. De Duitse ontwikkelingspsychologen hebben daar een prachtwoord voor:
Geschicktlichkeitsalter. Die leeftijd ligt voor leren lezen en rekenen tussen
de 7 en de 12 jaar. Daarna wordt het ploeteren om tot minimale verhoging van
het niveau te komen.
Een reden waarom met
name de didactiek van leren lezen en schrijven en rekenen véél aandacht op de
PABO moet krijgen. Dat is overigens wat anders dan spellen. Natuurlijk willen
we dat onze leerkrachten in het basisonderwijs foutloos zijn op de twee
belangrijkste vakken daar. Maar als uw ‘sneue
MBO’er’ na hard knokken de PABO haalt en na twee jaar op hetzelfde niveau zit
als zijn HAVO/VWO collega ligt dat niet aan het volgens u gemankeerde
basisonderwijs en niet aan het onderwijs dat hij aantreft nadat hij de stoute
schoenen heeft aangetrokken en de waterscheiding is overgegaan. Het ligt aan
een doorzettend dubbeltje. Een MBO’er zoals ik hem ken: geen flauwe kul, mouwen
opstropen en werken……
En met dit clichée….
stop ik er mee: ongenuanceerde stukjes schrijven. Het helpt geen fluit maar
lucht de schrijver op en…. bevestigt helaas beelden van de argeloze
krantenlezer.