MBO’ers weren van de PABO?

 

 

(D) Er loopt een waterscheiding door onderwijsland. Die waterscheiding verdeelt de AVO/universitaire kolom en de beroepskolom. Het zijn de werelden van de dubbeltjes en de kwartjes en zoals we allemaal weten kun je van een dubbeltje geen kwartje maken.

Ouders van 11 cent en meer proberen altijd van hun dubbeltjes kwartjes te maken en alleen als dat écht niet lukt moet je ……………….. naar het VMBO.
Aleid Truijens, schrijfster, literatuurrecensente en biografe,  schrijft  15 maart 2014  in de Volkskrant een typisch ‘rechts van de waterscheiding’ artikeltje over MBO’ers op de PABO: er moet erg veel geld in gestopt worden om ze te leren spellen en dan wordt het nog niks. Tijd voor  literatuuronderwijs blijft er dan niet meer over  op de PABO.  ‘We moeten ze weren; treurig maar helaas’ is haar conclusie.
Tja,  mevrouw Truijens, wist U dat 2 jaar na afronding van de PABO er geen niveauverschil meer is tussen leerkrachten met HAVO/VWO  en met MBO vooropleiding? Vast niet, want u bent een alfa en die lezen  literatuur en geen onderzoeksrapporten van gedegen clubs als het ECBO.
Als er geen niveauverschil meer is na twee jaar en er  zo veel MBO’ers uitvallen in het HBO, waar zit dan de systeemfout?
Wordt het niet tijd dat de PABO’s zich verdiepen in leertheorieën  anders dan die van de rechterkant van de waterscheiding? N iet alleen cognitivistische leertheorieën aanhangen en dan selecteren maar je verdiepen in de doelgroep die je voor je bekostiging wel binnen wilt halen maar vervolgens het verkeerde onderwijsmenu aanbiedt? Het zou het rendement wel eens kunnen verhogen.
En als je dat dan doet zou je misschien meteen wat tijd over houden. Niet voor literatuuronderwijs maar voor systeememanciperende curricula: techniek op de PABO waardoor er meer jongens op de PABO komen. Er kan dan op de PABO en daardoor in het basisonderwijs fatsoenlijk aandacht aan de linkerkant van de waterscheiding worden besteed waardoor ouders mogelijk ook positief gaan kiezen voor beroepsonderwijs voor hun kinderen.
Bijkomend voordeel is dat de feminisering van het onderwijs weer een beetje wordt rechtgetrokken. Kom op. Als umevr. Truijens er flink tegen aan gaat met ongenuanceerde stellingen; dan moet dit soort oneliner ook kunnen, toch?
Kort lesje ontwikkelingspsychologie: het fenomeen  leerleeftijd  mag bekend verondersteld worden. De Duitse ontwikkelingspsychologen hebben daar een prachtwoord voor: Geschicktlichkeitsalter. Die leeftijd ligt voor leren lezen en rekenen tussen de 7 en de 12 jaar. Daarna wordt het ploeteren om tot minimale verhoging van het niveau te komen. 
Een reden waarom met name de didactiek van leren lezen en schrijven en rekenen véél aandacht op de PABO moet krijgen. Dat is overigens wat anders dan spellen. Natuurlijk willen we dat onze leerkrachten in het basisonderwijs foutloos zijn op de twee belangrijkste  vakken daar. Maar als uw ‘sneue MBO’er’ na hard knokken de PABO haalt en na twee jaar op hetzelfde niveau zit als zijn HAVO/VWO collega ligt dat niet aan het volgens u gemankeerde basisonderwijs en niet aan het onderwijs dat hij aantreft nadat hij de stoute schoenen heeft aangetrokken en de waterscheiding is overgegaan. Het ligt aan een doorzettend dubbeltje. Een MBO’er zoals ik hem ken: geen flauwe kul, mouwen opstropen en werken……

 En met dit clichée…. stop ik er mee: ongenuanceerde stukjes schrijven. Het helpt geen fluit maar lucht de schrijver op en…. bevestigt helaas beelden van de argeloze krantenlezer.